Χίπστερο-σάτιρα

 

Το γεγονός πως σατιρίζεται ευρέως με γελοιογραφίες και καρικατούρες τα τελευταία χρόνια το κίνημα του "Χιπστερισμού", μιας και εν τέλει έχω καταλήξει πως στιλιστικά τουλάχιστον τείνει να γίνει τάση, ανεξάρτητα από τις όποιες κοινωνικές προεκτάσεις (δες την πρώτη ανάρτηση του ιστότοπου), ενισχύει την άποψη πως ο hipster προκαλεί ακόμα, παρά το ότι πολλοί έσπευσαν να μιλήσουν για το θάνατο του...

 

 



Το διαδίκτυο βρίθει κυριολεκτικά από εικόνες σκιτσογράφων που παρουσιάζουν, όπως κάθε σωστό σατιρικό σκίτσο οφείλει, μεγεθυμένα και παραμορφωμένα τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου χίπστερ.

 

 

 

 

Εμμονικός με συγκεκριμένες μανιέρες και συμπεριφορές, νάρκισσος, σνομπ, είρων, "δήθεν" κουλτουριάρης, ρετρομοντέρνος με ύφος μπλαζέ κι απόμακρο, ο χίπστερ στις γελοιογραφίες αυτές αποτυπώνει όχι μόνο τον τρόπο που η κοινωνία  μας τον βλέπει αλλά και τον τρόπο με τον οποίο συχνά ο ίδιος προβάλλει μέσα από τα μάτια των άλλων την εικόνα του.

 

 



 

 

 

Από τα μολύβια των σκιτσογράφων δε γλίτωσαν γνωστά καρτούν όπως ο Μίκυ Μάους, ο Spiderman και τα πιο πρόσφατα Minions..

 

 

 

 

Η σάτιρα επιχειρεί τον εμπαιγμό κάποιας έννοιας ή προσώπου που ο καλλιτέχνης θεωρεί ότι αξίζει τέτοια αντιμετώπιση με σκοπό συχνά τη βελτίωση του αντικειμένου. Το γεγονός πως η χίπστερ κουλτούρα έχει πέσει στα χέρια των γελοιογράφων ίσως να σημαίνει πως η κοινωνία αδυνατώντας να κατανοήσει πλήρως το φαινόμενο το παρωδεί και περιμένει από τον ίδιο τον χίπστερ να αντιδράσει, να αποκαλυφθεί, να αλλάξει και εν τέλει συστημικά να αφομοιωθεί.

 

 

 



Δεν μπορώ να φανταστώ το μέγεθος του αντίκτυπου των σκίτσων αυτών στους μελλοντικούς μελετητές αλλά σίγουρα η δύναμη της εικόνας είναι διαχρονική και το μήνυμα της πολλές φορές πιο εύγλωττο από τις πένες μας...



Σε μια στιγμή αυτοσαρκασμού έκανα την  "χιπστερική" καρικατούρα μου...

 

 

 

  ÓΑλέξανδρος Κεφαλάς  2014

Τα τατουάζ του Hipster

Όποιος επιχειρεί να διακοσμήσει το σώμα του δια της μόνιμης μεθόδου της δερματοστιξίας (ο όρος τατουάζ προέρχεται από τη λέξη "τατάου" που χρησιμοποιούσαν οι ιθαγενείς της Ταϊτής) δεν είναι επουδενί hipster μιας και η  επέλαση της "μόδας" στις μέρες μας φαίνεται πως δεν κάνει διακρίσεις. Πώς ο χίπστερ, λοιπόν, διαχωρίζει εαυτόν από την πλέμπα;

Πρωτόγονο σύμβολο ενηλικίωσης, αλλοτινό κοινωνικό "στίγμα" για τους ναυτικούς, τους φυλακισμένους και εν γένει ανθρώπους του περιθωρίου, το τατουάζ υιοθετήθηκε από τον χίπστερ ως μία μορφή τέχνης με έντονα προσωπικό χαρακτήρα.



Κάθε χίπστερ, λοιπόν, που σέβεται τον εαυτό του με χαρακτηριστική άνεση θα "χτυπήσει" ένα ή περισσότερα τατουάζ στο σώμα του. Οι νεκροκεφαλές, οι πειρατικές γαλέρες, τα tribal σχέδια,  οι σέξι γκόμενες και άλλα σχετικά δεν έχουν θέση στο δέρμα του σοφιστικέ χίπστερ καθώς προτιμώνται από τις απαίδευτες μάζες και δεν εξαίρουν δεόντως τη μοναδικότητά του.

Πολλοί, που απλά ακολουθούν τη μόδα, σπεύδουν να "μετατρέψουν" τα τατουάζ τους σε πιο "χιπστερικά" προσθέτοντας χρωματιστά  σχέδια και άλλα διάφορα γύρω από τα mainstream tribal τους...

Ο χίπστερ θα το σκεφθεί πολύ πριν προχωρήσει σε μια μόνιμη επέμβαση στην εμφάνιση του και γι' αυτό το τατουάζ του είναι συνήθως προϊόν ώριμης απόφασης. Μερικοί προτιμούν λίγα και χαρακτηριστικά (καλή ώρα) και άλλοι εκτεταμένα (το γνωστό "μανίκι" που εκτείνεται σε όλο το χέρι, μεγάλα σχέδια στο στέρνο, το λαιμό κοκ ή μικρότερα στα δάχτυλα κλπ).

 

Vintage αυθεντικά σχέδια, ιστορικά, εραλδικά, λατινικές επιγραφές, έργα τέχνης, αφηρημένα, γνήσια αφρικανικά & κινέζικα, αστεία καρτούν και οτιδήποτε σχετίζεται με την φιλοσοφημένη ιδιοσυγκρασία του είναι στην κορυφή της λίστας. Γενικά ο χίπστερ κατά κανόνα χτυπά αντιπροσωπευτικά για εκείνον τατουάζ.

Με την ίδια λογική μου "χτύπησαν" τα δικά μου στο Ritual Tattoo Athens (http://www.ritualtattoo.gr/), ο Lazaros & η Ρέα στο Scripta Manent Tattoo Studio (http://scripta-manent.gr/). Προσωπικά μου αρέσουν τα σχέδια με μαύρο μελάνι και όχι τα πολύ έγχρωμα (τα βρίσκω λίγο κραυγαλέα και δε συνάδουν τόσο με την ιδιοσυγκρασία μου).

Πολλοί διστάσουν λόγω της ΄μονιμότητας΄ μιας τέτοιας επέμβασης και καλά κάνουν. Το δέρμα μας με την πάροδο του χρόνου χαλαρώνει και γίνεται πιο ελαστικό με αποτέλεσμα τα σχέδια σταδιακά να θαμπώνουν, να χάνουν μέρος των λεπτομερειών και σε ακραίες περιπτώσεις να αλλοιώνονται. Εντούτοις πάντα θα δείχνουν ωραία πάνω μας αν είναι προϊόντα ώριμης σκέψης κι ελεύθερης επιλογής. Ένα ανεξίτηλο σημάδι του 'είναι' μας.

Όπως και να 'χει όταν κάνεις κάτι μόνιμο πρέπει να είσαι σίγουρος πως σε εκφράζει απόλυτα και δε θα το μετανιώσεις...  Φυσικά μετά το πρώτο εθίζεσαι. Έχω αρκετά και θέλω κι άλλα! Μήπως τα tattoos μου με κάνουν χίπστερ λοιπόν;

 

Τα αρχικά του ονόματός μου  στην αριστερή γάμπα σχεδιασμένα από ΄μένα & το οικόσημο της οικογένειας μου στο δεξί μπράτσο. 

Στον αριστερό πήχη χτύπησα σε δική μου πάντα γραμματοσειρά το  "Ars longa" (H Τέχνη Αιώνια) ενώ στο δεξί εσωτερικά ένα δικό μου λογοτεχνικό eternity.

Από πάνω του έκανα ένα χιπστεράκο...

Επίσης μια σημαντική ημερομηνία για' μενα στο δεξί μπράτσο και κάτω από τα αρχικά για να 'γεμίσει' ένα αραβούργημα από μια παλιά έκδοση.

Και το μανίκι ΄γέμισε' σταδιακά με διάφορα...



Δες επίσης :

https://www.youtube.com/watch?v=lPS5GEz8mLI

https://www.youtube.com/watch?v=cO-v2DZMn1Y

 ÓΑλέξανδρος Κεφαλάς  2014

Το πορτραίτο ενός...Hipster (;)

 

 

 

Με τσιγκελωτό μύστακα, γενειάδα και κόμμωση σε στυλ Pompadour, μάλλον δύσκολα αποφεύγω τον χαρακτηρισμό... Definitely hipster! 

 

 

ÓΑλέξανδρος Κεφαλάς  2014

Δείξε μου τα γυαλιά σου να σου πω ποιός είσαι...

Τα γυαλιά οράσεως αλλά και ηλίου αποτελούν, αν όχι το σημαντικότερο, σίγουρα το πιο ιδιαίτερο και προσωπικό αξεσουάρ του σύγχρονου hipster (λόγιου ή μη).

Όπως ήδη έχω γράψει στην πρώτη ανάρτηση αυτού του μπλογκ (Χίπστερ αυτός ο άγνωστος) "Συνήθως φοράει γυαλιά, κι ας μην έχει κάποιο πρόβλημα όρασης (φάουλ εδώ) με σοφιστικέ σκελετούς καθώς για εκείνον αποτελούν ένα είδος  έμμεσης δήλωσης και προβολής της πνευματικής προσωπικότητάς του...".

  

Για τον χίπστερ ο σκελετός των γυαλιών του αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο τον βλέπουν οι άλλοι και προβάλλει τα κύρια στοιχεία της προσωπικότητάς του χωρίς να ανοίξει καν το στόμα του...

Συνήθως έχει περισσότερα του ενός ζεύγη που υιοθετεί αναλόγως την περίσταση.

Δεν είναι απαραίτητα ακριβά (αν και κάποιες μάρκες έχουν την τιμητική τους) ούτε καινούργια. Vintage σκελετοί προτιμώνται από τους πιο "ψαγμένους."

Το look του χίπστερ είναι συχνά συνυφασμένο με τους μεγάλους σκελετούς των 60s & 70s που επανήλθαν στη μόδα.

Προσωπικά, αν και κάποιοι μου αρέσουν, στο  σύνολό τους μάλλον δε μου πάνε στο πρόσωπο γι' αυτό εμμένω σε πιο λεπτούς σκελετούς.

Για πρακτικούς λόγους, και όχι τόσο αισθητικούς, ένας μόνιμος διοπτοφόρος (καλή ώρα) πρέπει να έχει πολλά ζευγάρια γυαλιών, αυτό δε σε κάνει απαραίτητα χίπστερ ή μήπως όχι;



 Η δική μου μικρή συλλογή...

Το νέο μου απόκτημα! Κοκάλινα στρογγυλά γυαλιά σε στυλ Μεσοπολέμου.



  

ÓΑλέξανδρος Κεφαλάς  2014